02-12-2013 09:16

De tweede dag van de gezegende maand Babah.

Bezoek van vader Severus, patriarch van Antiochië aan Egypte.

Op deze dag van het jaar 234 A.M. (518 A.D.) kwam de grote heilige vader Severius, patriarch van Antiochië naar Egypte. Dit gebeurde ten tijde van koning Justinus. Deze koning was een tegenstander van het geloof zoals die door de kerk aanvaard was maar was een volger van het dogma van het concilie van Chalcedon (451), maar zijn vrouw daarentegen, de koningin Theodora, was streng orthodox in haar geloof en de heilige Severius erg genegen omdat zij groot vertrouwen had in zijn christelijke eigenschappen en zijn juiste geloof. De koning liet Severius naar hem toekomen en had vele gesprekken met hem over het geloof, maar die was niet van zijn mening af te brengen, en dus gaf de koning opdracht Severius te laten doden. De koningin verzocht Severius weg te gaan en zijn leven te redden. Dat deed hij echter niet, maar sprak: Ik ben bereid voor het ware geloof te sterven. Na sterk aandringen van de koningin en de God liefhebbende broeders verliet Severius eindelijk de stad met meerdere broeders, en vluchtte naar Egypte. De koning echter, toen hij Severius liet zoeken en hem niet vond, stuurde ruiters en voetvolk achter hem aan om hem gevangen te nemen, maar God verborg Severius voor hen, hoewel hij vlak bij hen was.

Toen Severius vervolgens naar Egypte kwam, trok hij in vermomming van de ene plaats naar de andere, van het ene klooster naar het andere, en God liet door hem vele tekenen en wonderen geschieden. Op een dag kwam Severius in de Schihit woestijn in de Natroen vallei. Hij betrad een kerk in de kleding van een vreemde monnik. De priester plaatste juist de hostie in de pateen en zwaaide met het wierookvat voor het volk. Na de brieven uit de heilige schrift en het evangelie gelezen te hebben, en na het Altaarkleed opgeheven te hebben, vond hij de hostie niet meer in de pateen. Die was verdwenen. Hij begon te huilen, keerde zich naar het volk en sprak: Beminde broeders! Ik weet niet of het is vanwege mijn zonden, of vanwege jullie zonden, dat ik de hostie niet vind op de plek waar die zou moeten zijn. Hij is voor mijn neus verdwenen. Toen begon ook het volk te huilen, maar op hetzelfde moment verscheen de engel van de Heer aan de priester en sprak: Dit gebeurt niet vanwege jouw zonden of die van het volk, maar omdat je het waagt de hostie ter hand te nemen, terwijl de patriarch aanwezig is. De priester zei: Waar is hij dan? O, mijn heer! Toen wees de engel met zijn vinger naar patriarch Severius. Hij stond in een hoek van de kerk. De priester herkende de heilige Severius door de geest en ging naar hem toe en nadat ze Severius met grote eer naar het altaar geleid hadden vroeg hij de priester de heilige mis te voltooien. Toen nu de priester naar het altaar ging, vond hij de hostie op zijn plaats.  Iedereen eerde Gods naam en men ging verder met de mis. Daarna ging Severius verder en kwam in de stad Saga, waar hij bij een God liefhebbende kerkenoudste, die Dorotheus heette, introk. Severius bleef bij hem, tot hij in vrede de eeuwige rust binnenging.

Moge zijn gebeden met ons zijn en alle eer voor altijd aan onze Heer. Amen!