27-03-2017 20:17

De tweede dag van de gezegende maand Baramhaat

Het martelaarschap van St. Makrawy (Macrobius) de bisschop

Op deze dag van het jaar 21 A.M. (305 A.D.) stierf de heilige anba Makrawy (Macrobius), de bisschop, de marteldood. Deze vader was een van de edelen van Ashmun Grais (Ashmun Kharirat) en hij was tot bisschop van Nikiu (Nakiyos) gewijd. Toen de vervolging van christenen begon, liet gouverneur Youfianus, (Lukianus genoemd in een ander document in Shebien Elkoom), bisschop Makrawy voor hem verschijnen. Voordat hij naar de gouverneur ging, ging hij naar het heiligdom, verhief zijn handen en bad. Hij verborg de altaarbenodigdheden en de dienstgewaden in het altaar. Hij bad weer tot de Heer Christus om zijn kerk te bewaken. Toen ging hij mee met de boodschappers van de gouverneur. De gouverneur vroeg hem naar zijn naam en zijn woonplaats. Toen de gouverneur besefte dat deze man de bisschop van de stad was, beval hij om hem te slaan en te vernederen. Ze mengden kalk met azijn en goten het in zijn keel. Maar God beschermde hem en hij bleef ongedeerd.

Later stuurde de gouverneur hem naar Armenius, de gouverneur van Alexandrië, die hem in de gevangenis gooide. De Heer maakte vele tekenen door zijn handen. Eucharistos, de zoon van Julius ELakfahsi, de schrijver van de biografie van de martelaren, was verlamd. De heilige Makrawy bad voor hem en God genas hem door zijn gebeden. De heilige Makrawy vierde de Goddelijke Liturgie in het huis van Julius, gaf hen de heilige communie en vroeg Julius om te zorgen voor zijn lichaam en om zijn biografie te schrijven.

Toen Armenius hoorde dat deze heilige tekenen en wonderen verrichtte, gaf hij de opdracht om hem te martelen met verschillende soorten martelingen: door hem met het wiel te persen, door zijn ledematen af te snijden, door hem voor woeste leeuwen te werpen, door hem in zee te gooien en door hem in heet vuur te werpen. De Heer versterkte hem en al deze martelingen hebben hem niet geschaad.

Deze heilige had een maagdelijke zuster, Mariam, die de kerk diende en twee broers genaamd Yoannis en Isaac. Ze kwamen naar hem toe terwijl hij in de gevangenis zat en weenden voor hem en zeiden: "Jij bent een vader voor ons, naast onze vader, dus hoe kan je heengaan en ons als wezen achterlaten?" Hij troostte en bemoedigde hen en vroeg hen om in vrede te vertrekken.

Tot slot, adviseerde Julius ELakfahsi de gouverneur: "Schrijf het decreet voor deze oude man en ontdoe u van hem". De gouverneur luisterde naar hem en beval om anba Makrawy te onthoofden. Julius nam het lichaam en omhulde het in met goud geborduurd linnen. Hij plaatste een gouden kruis op zijn borst en zond het lichaam met zijn mannen in een schip naar zijn bisschoppelijke zetel in Nikiu. Het schip zeilde totdat het bij de stad Ashmun Grais (Ashmun Kharirat) kwam. Het stopte alsof het was vastgebonden met kettingen en alle pogingen om verder te gaan mislukten. Terwijl ze dat probeerden te doen, klonk er een stem uit het lichaam die zei: "God zal er blij mee zijn als mijn lichaam op deze plaats zal rusten”. Toen ze dit de mensen van de stad vertelden, kwamen ze naar het schip met palmtakken in hun handen. Ze droegen het lichaam met grote eer om hun stad. Bisschop Makrawy leefde 130 jaar, waarvan 30 jaar als priester en 39 jaar als bisschop. Hij voltooide zijn goede strijd en ontving de kroon van het leven.

Moge zijn gebeden met ons zijn en alle eer voor altijd aan onze Heer. Amen.