15-05-2017 14:13

De negende dag van de gezegende maand Baramoeda

1. Het heengaan van St. Zosima (Zosimus)

2. De herdenking van het wonder dat plaatsvond door paus Sinuthius (Shenouda I), 55e paus van Alexandrie.

Op deze dag in het jaar 241 A.M. (525 A.D.) ging de ascetische vader en strijdende monnik anba Zosima heen. Deze heilige werd in 426 A.D. geboren uit christelijke en heilige ouders die afkomstig waren uit Palestina. Toen hij vijf jaar oud was, hebben ze hem overgedragen aan een rechtvaardige oude monnik die hem op een christelijke manier grootbracht. Hij leerde hem de leer van de kerk. Kort daarna werd Zosima als diaken gewijd, daarna als monnik. Hij groeide op tot een deugdzaam monnik en zijn goede eigenschappen vermeerderden zich.

Hij prees God onophoudelijk en las dag en nacht, ook tijdens zijn werk. Toen hij vijfendertig jaar in het klooster was, werd hij als priester gewijd. Daarna vermeerderde hij zijn ascese en strijd. Na dertien jaar in deze strijd te hebben geleefd, plantte de duivel in hem de kwade gedachte, dat hij beter was in eigenschappen en rechtvaardigheid dan al zijn naasten. Maar de Heer wilde deze gedachte van hem wegnemen. Hij zond hem een engel die hem zei dat hij naar het klooster moest gaan dat vlakbij de Jordaan was gelegen. Hij stond op en ging naar het klooster. Daar vond hij rechtvaardige mannen die perfecter waren in hun strijd dan hij. Hij realiseerde zich dat hij verre van perfect was en hij bleef daar bij hun.

De gewoonte van deze monniken tijdens de Grote Vasten was, dat ze aan het eind van de eerste week de heilige communie namen en vervolgens het klooster verlieten terwijl ze psalm zesentwintig zongen en aan het eind samen baden. Vervolgens zegende de abt hun allen en namen ze afscheid van elkaar. Ze verspreidden zich vervolgens in de woestijn van de Jordaan en ieder vervulde zijn eigen spirituele strijd. St. Zosimus ging vrijwel elk jaar met hen de woestijn in en vroeg God om hem te laten zien wie perfecter was dan hijzelf.

Terwijl hij aan het wandelen was kwam hij Maria de Koptische (Egyptische) tegen. Hij leerde over haar verleden en de reden waarom ze in de woestijn was. Ze vroeg hem om de Heilige Communie. Hij bezocht haar na een jaar weer en gaf haar de Heilige Communie. In het jaar daarop bezocht hij haar weer maar hij zag dat ze was heengegaan. Hij begroef haar en vertelde de monniken van het klooster over haar strijd. Nadat hij negenennegentig jaar had geleefd, ging hij heen in vrede.

Moge zijn gebeden met ons zijn. Amen.

Ook op deze dag van het jaar 582 A.M. (866 A.D.) vond een groot wonder plaats door onze heilige vader paus Sinuthius (Shenouda I), 55e paus van Alexandrië. Deze paus ging naar de woestijn van Scetis om daar de Grote Vasten met de monniken door te brengen. Op palmzondag kwamen veel Arabieren naar de woestijn van Scetis om daar de kloosters te plunderen. Ze stonden op een rots gelegen ten oosten van de kerk van St. Macarius. Hun zwaarden waren al in hun handen, klaar om te doden en te stelen. De bisschoppen en de monniken kwamen bijeen en besloten de woestijn nog voor het heilige feest van de verrijzenis (Pasen) te verlaten. Ze vroegen ook paus Sinuthius om raad en hij zei: “Ik zal de woestijn niet verlaten tot de lijdensweek voorbij is”. Op Witte Donderdag werd de situatie nog erger. De paus nam zijn staf die een kruis droeg en hij wilde de Arabieren tegemoet gaan. Hij zei: “Het is beter voor mij dat ik sterf met het volk van God”, maar ze hielden hem tegen en telde hen allen gerust. Toen trad hij, met de staf in zijn hand, de Arabieren tegemoet. Op het moment dat ze hem zagen, trokken ze zich terug en ze vluchtten alsof ze werden achtervolgd door een leger van soldaten. Sinds deze dag kwamen ze nooit meer terug om kwaad te doen.

Moge de gebeden van deze vader met ons zijn en alle eer voor altijd aan onze Heer. Amen.

N.B. De gedachtenis van anba Shenouda I is te lezen op 24 Baramoeda.