15-05-2017 14:15

De zevende dag van de gezegende maand Baramoeda

1. Het heengaan van St. Joachim, grootvader van de Heer Christus.

2. Het heengaan van St. Mercurius.

3. Het heengaan van Agapius, Theodora en de heilige Abou Macrufa.

Vandaag herdenken wij het heengaan van de heilige Joachim, vader van de Heilige Maagd, Moeder van de geïncarneerde God. Hij was een nakomeling van David, van de stam van Juda, zoon van Jotham, zoon van Lazarus, zoon van Aliud die verwant is met Salomon, zoon van David aan wie God beloofde dat zijn nakomelingen tot in de eeuwigheid zouden heersen over de zonen van Israël. De vrouw van St. Joachim kon geen kinderen krijgen. Na lang, tezamen met haar, de Heer gesmeekt te hebben om een kind, werd hen een mooie, goede vrucht geschonken die de hele wereld heeft bekoord en de bitterheid van de slavernij uit hun monden heeft gehaald. Daarom heeft hij het verdiend om als een vader van de Heer Christus, die op een wonderbaarlijke wijze geïncarneerd is, beschouwd te worden. Nadat de Heer hem een kind gunde en hem blij maakte, droeg hij een offer op en werd de schaamte van hem weggehaald. Hij overleed in vrede toen de Heilige Maagd, zijn dochter, drie jaar oud was.

Moge zijn gebeden met ons zijn en alle eer voor altijd aan onze Heer. Amen.

Vandaag herdenken wij ook het heengaan van de heilige anba Macrufius, zoon van de heerser van de stad Qao. Anba Sawieros van Antiochië reisde in het zuiden van Egypte en toen hij aankwam in de stad Qao, werd Macrufius aangewezen om hem te dienen. Hij ging met hem mee op zijn reis naar het klooster van St. Mozes dat dichtbij Eläraba Almadfoona was. Daar zag Macrufius de heiligheid van de monniken en hun ascese en dit zette hem aan anba Mozes te vragen hem als monnik aan te nemen. Anba Mozes toonde hem de moeilijkheden van het monnikenleven, zeker omdat Macrufius een luxueus leven leidde tezamen met zijn rijke familie. Vooral omdat degene die gewend is om op een zijdezacht bed te slapen, moeilijk een hard leven kan verduren.

Toen anba Mozes zag hoe vastberaden Macrufius was om monnik te worden, vroeg hij hem eerst zijn positie te verlaten die hij van zijn vader had overgenomen. Hij moest ook afstand doen van zijn geld en bezittingen.  Macrufius ging dus naar Qao en benoemde zijn broer in zijn plaats en keerde daarna terug om monnik te worden. Toen zijn drie broers: Paulus, Elias en Jozef ontdekten wat hun broer had gedaan, gingen zij naar hem toe en traden zelf ook toe tot het monnikenschap met behulp van anba Mozes. St. Macrufius heeft meerdere kloosters opgericht en vele monniken verzamelden zich bij hem. Hun aantal bereikte de duizend. Hij bouwde tevens kloosters voor duizend nonnen en hij gebruikte de rest van zijn geld om gebouwen op te zetten voor de armen die niet tot het monnikenschap toetraden. Hij hielp duizenden zielen die bij hem kwamen om hulp en daarna stuurde hij een bericht naar St. Mozes om hem te vragen priesters naar hem te sturen om de mensen, die bij hem waren, tot monniken te wijden en dit gebeurde dan ook.

Er kwamen een aantal christenen bij hem uit Assiut, Shotb en nog een aantal nabijgelegen steden. Zij gaven hem vele geschenken en grote sommen geld om hem te helpen bij de bouw van kerken en kloosters. Hij nam het geld aan en zegende hen. Anba Macrufius stond bekend om zijn deugd, sterke ascese en vrijgevigheid. Zo hielp hij de zwakken, de behoeftigen, de weduwen, de wezen en zij die niemand anders hadden. Daarnaast zorgde hij voor de kloosters die hij had opgericht. De financiële hulp die hij gaf was afkomstig van zijn eigen geld, niet van de giften van de mensen. De Heer zegende Macrufius met de gave om de zieken te helen. Zo bracht men zieken van alle soorten bij hem en genas hij hen met de kracht van God en de sterkte van hun geloof.

De toenmalige patriarch, anba Theodosius, hoorde over hem en hij schreef hem een brief waarin hij hem prees en aanmoedigde opdat hij zou vasthouden aan zijn deugdzaamheid, ascese en liefde. Daarna nodigde hij hem uit opdat het volk van Alexandrië zijn zegen zou krijgen. Toen St. Macrufius aankwam, was de patriarch enorm blij hem te zien en hij nodigde het volk uit om door hem gezegend te worden. Daarna wijdde hij hem tot priester. St. Macrufius keerde daarna terug naar zijn klooster waar hij door de mensen uit Assiut, Shotb en Serga met lofzangen werd ontvangen totdat hij binnen in zijn klooster was. Hij verrichtte meerdere wonderen en toen hij zijn goede strijd had volbracht, ging hij heen in vrede. Rondom hem verzamelden zich grote aantallen mensen uit Assiut, Shotb, Serga, Abou-Tieg, Qao en de nabijgelegen steden. Zijn broer, anba Yosab, zorgde voor zijn lijkwade en werd tevens aangewezen als zijn opvolger. Hij zorgde, vol Gods vrees, voor de kloosters.  

Zijn lichaam verscheen op de zevende dag van de maand Toebah, 733 jaar na zijn heengaan, door toedoen van de diaken Loos Altalawy, dienaar van de kerk van zijn klooster. Dit ten tijde van anba Yosab, de bisschop van Achmiem en de aartsdiaken Isaac die de Schriftgeleerde was van de prins Ez-Eldin Alhamawy. De bisschop van Achmiem nam de taak op zich om het lichaam uit het graf, in de berg, te halen en het naar de kerk in het klooster te brengen. Daar werd hij toen begraven terwijl lofzangen en liederen gezongen werden.

Moge de gebeden van deze heilige met ons zijn en alle eer voor altijd aan onze Heer. Amen.

Tenslotte herdenken wij vandaag het heengaan van Aghapis en Theodora, de twee martelaren. Tevens herdenken wij de heilige Abou Macrufa, de spirituele zoon van anba Mozes, hoofd van het klooster van Albaliana.

Moge hun voorspraak met ons zijn en alle eer voor altijd aan onze Heer. Amen.