15-05-2017 14:21

De eerste dag van de gezegende maand Baramoeda

1. Het heengaan van St. Silvanus de monnik.

2. De overval door de Arabieren van Opper-Egypte op de wildernis van Scetis

3. Het heengaan van Aaron de priester. 

Op deze dag ging de heilige vader anba Silvanus de monnik heen. Deze gezegende man werd monnik in het klooster van St. Macarius en hij streed in deugdzaamheid. Hij vastte lange perioden in aanhoudend gebed, met waken, nederigheid en liefde en hij werd een grote vader. God schonk hem de gaven dat hij Goddelijke visioenen zag. Hij droeg zijn discipelen op om nooit te stoppen met het werken met hun handen en aalmoezen geven van datgene wat meer was dan ze zelf nodig hadden.

Op een dag zag een luie monnik dat St. Silvanus en zijn discipelen druk aan het werken met hun handen waren en hij zei tegen hen: “Werk niet voor het eten dat maar van voorbijgaande aard is.” want er staat geschreven: “Maria heeft het goede deel gekozen, dat niet van haar zal worden afgenomen”. Toen de oude man, anba Silvanus, dat hoorde, zei hij tegen zijn discipel: “Geef de vader een boek om te lezen, neem hem mee naar de kerk en doe de deur achter hem dicht zonder dat u er iets te eten achterlaat”. De discipel deed wat hem werd opgedragen. Toen het negende uur kwam, aten de oude man en zijn discipelen en zij nodigden de monnik niet uit. Op dat moment staarde de monnik naar de deur en wachtte tot iemand hem zou uitnodigen om mee te eten. Toen hij erge honger kreeg, verliet hij de kerk en vroeg aan de oude man: “Hebben de broeders vandaag gegeten?” St. Silvanus antwoordde: “Jazeker”. De monnik vroeg: “Waarom heeft u mij niet geroepen om samen met hen te eten?” Hij antwoordde: “U bent een geestelijk man die geen eten voor het lichaam nodig heeft. U heeft het goede deel gekozen, maar wij zijn mensen die eten nodig hebben voor het lichaam en daarom hebben wij het werk van onze handen nodig”. De monnik wist dat hij met zijn woorden gezondigd had en boog voor de heilige man en vroeg hem om vergeving. De heilige man zei tegen de monnik: “O mijn zoon wij moeten werken omdat Maria Martha nodig had en door Martha werd Maria geprezen”. Zo werd de monnik berispt door deze les en sindsdien werkte hij voortdurend met zijn handen en gaf hij aalmoezen van wat overbleef.

St. Silvanus schreef veel bruikbare betogen over de geestelijke strijd. Toen hij op hoge leeftijd zijn strijd volbracht had, maakte God hem de tijd van zijn heengaan bekend. Hij riep de monniken die dichtbij waren, zegende hen en vroeg hen om in hun gebeden aan hem te denken en ging heen in vrede.

Moge zijn gebeden met ons zijn. Amen.

Ook op deze dag van het jaar 582 A.M. (866 A.D.) vielen de Arabieren uit Opper-Egypte de woestijn van Scetis, het huis van St. Macarius de Grote, aan. Ze plunderden de kerken en kloosters. De monniken kwamen samen, baden en vroegen de voorspraak van de vaders. Christus verdreef de aanvallers. De monniken werden gered uit hun handen en ze dankten God.

+++

Ook op deze dag ging de rechtvaardige priester Aaron, de broer van Mozes, de eerste profeet van de Wet, heen. Hij kwam uit de stam van Levi en God deed vele wonderen in het land Egypte door zijn handen. God koos hem en zijn zonen om Zijn priesters te zijn en gaf hen de tienden en de offers van de kinderen van Israël. Toen de zonen van Korach tegen hem opstonden, vernietigde God hen door de aarde te bevelen om zijn mond te openen en hen levend te verslinden. Hij verblijdde God door zijn goede leiding en het houden aan de wet. Toen ging hij heen in vrede.

Alle eer voor altijd aan onze Heer. Amen!