30-08-2013 22:52

Twee zeer goede vrienden waren studiegenoten op de middelbare school en ook op de universiteit, en beiden op weg naar een stralende toekomst. Ze hebben gezamenlijk rechten gestudeerd en zijn vervolgens de advocatuur ingegaan. Na een aantal jaren behaalde de een zijn eerste promotie en ging een hogere positie bekleden, terwijl de ander zijn leven verloor aan een alcohol- en gokverslaving, zijn baan verloor en op een dag gearresteerd werd in verband met een wetsovertreding waarvoor hij aan de rechtbank werd voorgeleid. Toevalligerwijs bleek de rechter die de man moest berechten zijn oude vriend en studiegenoot te zijn die succesvol bleek te zijn in zijn leven. De advocaten die de verdachte dienden te verdedigen wisten van de oude vriendschap tussen de verdachte en de rechter en zij waren benieuwd hoe de rechter dit dilemma zou oplossen, ze vroegen zich af hoe de rechter de wetstoepassing in dit geval zou verenigen met zijn loyaliteit aan een oude vriend. Zou de rechter zijn oude vriend veroordelen of zou hij hem wellicht vrijspreken? Alle partijen verzamelden zich voor de rechtbank en de vertegenwoordigers van zowel het openbaar ministerie als de verdediging deden hun woord en het was de beurt aan de rechter om uitspraak te doen.

Tot eenieders verassing deed de rechter uitspraak en hij veroordeelde zijn vriend tot de hoogst mogelijke geldboete terwijl hij wist dat de wet hem de vrijheid gaf om de straf tot de helft te reduceren. Nadat de rechter uitspraak had gedaan, trok hij zijn portemonnee en betaalde de boete voor zijn vriend zodat hij direct op vrije voeten kon worden gesteld.

Het voorgaande komt exact overeen met hetgeen God heeft gedaan voor de mensheid. In eerste instantie veroordeelde God de mensheid tot de hoogst mogelijke straf voor hun zonden en vervolgens nam Hij de tenuitvoerlegging van de straf op zich aan het kruis.